تایید درد دلای مدیار

با سلام خدمت بچه های کامپیوتر 82 در تایید حرفای مدیار جون که یه سری گلایه هایی تو وبلاگ کامپیوتر 82 از بعضی بچه ها داشت جا داره که به مدیاربگم انسانها در چند چیز متفاوتند ، شخصیتشون و طرز تفکرشون و طریقه ی تربیتشون حالا میخوام اینو بگم که اصلا قرار نیست همه ی آدما مثل هم باشن در ضمن خوشبختانه خداروشکر بچه های کلاس بجز چنتای خودمون همچین آش دهن سوزی نبودن که برات مهم باشه بهت سلام بکنن یا نکنن من که اصلا تو این دو سال دانشگاه اصلا به این موضوع فکر نکردم که کی بهم سلام میکنه کی نمیکنه چون چنتا از بچه ها که برام مهم بودن ( محمد شهروزنیا ، ایمان غفاری ،  هاشم بشیر خیاط ، حسن ظهیری ، مجتبی صفایی و مدیار شجاعی و ... ) رابطه بسار صمیمی داشتم و دارم و بقیه اصلاً برام مهم نبودن . مدیار تو بعنوان کسی که مسئولیت وبلاگ کامپیوتر 82 را بر عهده داری قطعاً اون دسته از نظرات بچه ها را که میخوانی و تایید نمیکنی میبینی چه طرز تفکری دارن از این همه تلاش به عنوان نماینده بچه ها دلسرد نمیشی خودت حاظر میشی به همچین نمک نشناسایی همکلاسی بگی که عین آدمای ترسو اینجورحرف را بصورت نظر تو وبلاگای بچه ها میزارن مدیار جون اونوقت که میرفتی دنبال مجوز عکس گرفتن و اونوقتی که هروقت جزوه میخواستن بهشون میدادیم مثل روز برام روشن بود که همینا که عشق عکسن تو همه ی عکسا عین ندیده ها میومدن (بجز بچه های خودمون) همچین آدمایی هستن.آخه شماهایی که اینقد عکس گرفتنو دوست دارید حدالاقل به اونی (مدیار شجاعی ) که برات این موقعیتو فراهم کرده  که خودتونو نشون بدید و عکس بگیرید بی احترامی نکنید کی میدونه مدیار چقدر دنبال کرد و زحمت کشید واسه همه چیز بخصوص مجوز . من اصلا از هیچکدوم از بچه های کلاس انتظاری نداشتم ولی دوست داشتم که احترامها سر جاشون باشه و خاطره ی بد از همدیگه تو ذهنمون نمونه هرکس خودشو وجدانش . در آخر جا داره به مدیار گلم بگم به قول شاعر  ما به مشکی دلخوشیم دورنگیا را بیخیال .